GGZ Friesland opende afgelopen zomer in Leeuwarden samen met partners Zienn en Suksawat een eigen escaperoom. Door deelnemers mee te nemen in een verhaal over psychiatrische stoornis moet worden bijgedragen aan het toleranter maken van de samenleving.
‘De muur begint al vol te raken, maar er zijn nog plekken vrij. Laat de mensen maar komen.’ Aan het woord is GGZ-Frieslands communicatiemedewerker Melroy Polhoud, een van de makers van de escaperoom én zelf ook wel eens spelleider. Hij toont ons de, zoals wij het voor het gemak maar even noemen, ‘control room’.
Daar staan, geschreven op de muren, de tijden van de pakweg dertig groepen die de escaperoom inmiddels hebben gespeeld. Een snelle blik leert dat je gemiddeld genomen toch al snel vijftig minuten bezig bent om te ontsnappen. ‘Hoe moeilijk de escaperoom is, is voor iedereen weer anders’, zegt Melroy. ‘We hebben gaandeweg wel wat zaken aangepast, voor ons was het ook nieuw. Van elke deelname leren wij zelf ook weer wat.’
Overigens is er inmiddels een heuse gamemaster aangetrokken. De core business van GGZ Friesland en haar partners is het immers niet. Toch zijn de reacties van de deelnemers vooralsnog positief. ‘Het zijn verschillende mensen die de escaperoom doen. Intern, maar ook extern. Bijvoorbeeld mensen die een maatschappelijke functie hebben, die dus veel met diverse personen in aanraking komen.’
Tijd voor een kijkje in de keuken van de escaperoom. Hoewel, keuken? De escaperoom is een verzameling van meerdere vertrekken, deelnemers stappen er in het leven van de fictieve hoofdpersoon Hendrik. Dat is de vader van Emma, het personage dat eerder dit jaar de hoofdrol had in de campagne ‘Tolerant Friesland’, een gezamenlijk initiatief van GGZ Friesland, Zienn en mediaplatform Suksawat.
Via een undercoveractie, waarin het ging om een zogenaamde verwarde vrouw op straat met ook nog eens een (nep-)baby, werd de tolerantie op straat tegenover mensen als Emma getest.
Uit onderzoek van GGZ Friesland bleek al dat Friezen zichzelf best tolerant vinden, maar in de praktijk viel dat vervolgens tegen. Werk aan de winkel dus. En met een escaperoom kan op ‘speelse’ wijze de theorie eens op een andere manier onder de aandacht worden gebracht, op een bijna confronterende manier ook vooral.
Melroy knikt. ‘De mensen vinden het indrukwekkend, zo vertellen ze vaak na afloop. Dat is goed, want wij willen een boodschap overbrengen met deze escaperoom. Namelijk: laten we niet weglopen, wegkijken; laten we praten met en over mensen die zorg nodig hebben.’
Want wat als dat niet gebeurt? Misschien wordt dat in de escaperoom wel duidelijk. Daarvoor zullen mensen ‘m zelf moeten beleven. Grijnzend besluit Melroy zijn relaas. ‘Ik ga natuurlijk niet alles verklappen.’
Meer weten of aanmelden voor een bezoek aan escaperoom Unlock Tolerance? Dat kan hier