Politie en HIC: samenwerking door TAP-training

Geplaatst op: 15-01-2019

Politieagenten en medewerkers van een HIC-kliniek in de geestelijke gezondheidszorg; meer dan eens kruisen hun paden als het gaat om patiëntencontact. Maar hoe staat het met het begrip voor elkaars werkzaamheden en methoden? En hoe kan er beter samengewerkt worden? Het zijn vragen die aan de orde komen tijdens gezamenlijke TAP-trainingen.  

René Dongelmans (psychiatrisch verpleegkundige) en Norbert Nijland (psychomotorisch therapeut) zijn TAP-trainers bij GGZ Friesland. Ze zijn bij elke training, gehouden op een locatie van de politie Noord-Nederland, aanwezig. Ze vertellen over het ochtendprogramma. ‘Daarin gaat het om theorie, we bespreken elkaars werk’, licht René toe. ‘Maar ook delen we ervaringen, zowel die van de agenten als van de medewerkers van de HIC-kliniek. Er komt dan ook geregeld een casus naar voren. Soms ook dingen die zowel de agenten als de medewerkers herkennen of zich zelfs nog wel herinneren uit de praktijk. Uiteindelijk krijg je zo meer begrip voor elkaar en elkaars werk.’ 

Dongelmans en Nijland geven de trainingen samen met twee IBT-instructeurs (Integrale Beroepsvaardigheid Training) van de politie.  De deelnemers zijn elke keer weer andere verpleegkundigen en agenten. ‘We zijn op zo’n dag met vier tot zes verpleegkundigen en vanuit de politie zijn er vaak acht tot twaalf agenten.’ 

Zie daar een van de voordelen van de gezamenlijke training. Vanuit politie kan worden uitgelegd waarom keuzes gemaakt worden na een melding, bijvoorbeeld over aantal agenten dat wordt gestuurd of de inschatting van de ernst van de situatie. Vanuit ggz-medewerkers kan worden aangegeven waarom het belangrijk is, tegen welke zaken wordt aangelopen en hoe de contacten worden ervaren. 

Een voorbeeld dat ter tafel komt, is dat van een medewerker die zes keer de politie belde en naar eigen zeggen dat bij de laatste keer deed met plaatsvervangende schaamte. De politie kan dan bijvoorbeeld aandringen op het gebruik van medicatie, maar dat is weer iets wat niet zomaar toegestaan is.   

Dongelmans: ‘Gezamenlijke trainingen kunnen zodoende zorgen voor uitleg en begrip. En uiteindelijk daardoor een betere samenwerking in de praktijk. Win-win dus, want we hebben er allemaal wat aan en de patiënt vooral ook.’ 

Na een lunch is het tijdens een TAP-training tijd voor het fysieke deel. In de dojo mogen de medewerkers van HIC-kliniek en politie trainen met acteurs. Leerzaam met het oog op ieders verschillende aanpak. ‘De politie is soms meer van de harde aanpak’, weet Dongelmans. ‘Want zij hebben nu eenmaal het geweldsmonopolie’, vult Nijland aan. Dat wil niet zeggen dat alles ‘dus’ maar wordt opgelost met dat laatste. Sterker nog, de politie zegt veel te leren van de mildere aanpak die ggz-medewerkers hanteren.

Samen trainen + samen leren = samenwerken. Het is letterlijk en figuurlijk een prima slotsom van een dagje TAP-training van HIC-medewerkers en politieagenten. Nuttig voor zowel individu als collectief. 

Meer weten?