Schokkende gebeurtenis? Praten helpt

Geplaatst op: 27-11-2018

Als medewerker van een ggz-organisatie maak je soms dingen mee die er mentaal behoorlijk inhakken. Het team ‘Opvang Schokkende Gebeurtenissen’ (OSG) kan helpen in de nasleep ervan. MindUp-manager Geert Verf is een voorbeeld van iemand die er al profijt van had. Hij doet zijn even indrukwekkende als belangrijke relaas.  

Praatgrage, olijke man. Spontane kerel ook. En nog meer dan dat: nuchter van aard. Dat is althans de indruk die beklijft na de handdruk van Geert Verf. Maar niets menselijks is hem vreemd. De nasleep van een aangrijpende kwestie rondom een patiënt heeft hem niet onberoerd gelaten. 

Aan tafel vouwt hij zijn handen samen. Zijn linkerwijsvinger tikt, waarschijnlijk onbewust, in een constant ritme tegen de rechterhand. Geert kijkt naar buiten; zijn blik is stuurs. Dan, gedecideerd: ‘Het is belangrijk dat mensen op de hoogte zijn van het team opvang schokkende gebeurtenissen. Dat ze bestaan, maar vooral dat ze je kunnen helpen. Hoogste tijd om daar over te vertellen.’ 

Waarvan akte. 

In de minuten die volgen houdt hij een vlammend betoog over nut en noodzaak. Geerts woorden, zo nu en dan lichtelijk hoorbaar doorspekt met emotie, zijn gebaseerd op zijn eigen ervaring met de opvang die er is na een schokkende gebeurtenis. Moraal van het verhaal: Maak er gebruik van, praat erover met het team, met je eigen collega’s ook vooral. 

Suïcide 

Hij neemt ons mee terug naar begin 2017. Een jonge patiënt berooft zichzelf van het leven. De suïcide maakt indruk op betrokken medewerkers, ook op Geert. ‘Ik heb toen aangegeven dat hulp goed zou zijn. Dat wil zeggen: erover praten, met elkaar en het team OSG.’ Hij haast zich te zeggen dat je zoiets niet moet verplichten. ‘Maar het bleek wel te helpen. Het voorkomt open wonden, kan een terugslag vermijden.’ 

Nuttig dus, volgens Geert. Toch rest de vraag waarom een speciaal team daarvoor moet worden samengesteld. Want je kunt toch ook met z’n allen een stoel pakken, in een kring gaan zitten en je zegje doen? ‘Nee’, schudt hij het hoofd. ‘Dit is anders.’ 

Het grote verschil zit ’em in de betrokkenheid. Want heus, het team OSG is empathisch, voelt mee en probeert steun te geven en hulp te bieden. Maar is er niet direct door geraakt en kan dus ‘neutraal’ in de gesprekken staan. En dat is een belangrijke factor, zo blijkt ook uit Geerts ervaring. 

‘Waardevol’ 

‘Ze zijn deskundig op het gebied van bijstaan van collega’s die een schokkende gebeurtenis hebben ervaren. Ze zijn er niet bij geweest, maar dat is juist goed. Want ze bieden een luisterend oor en kunnen tips geven hoe je ermee om moet gaan. En ook onderling, hoe je er in een team mee omgaat. Heel waardevol.’ 

Hij vervolgt: ‘Mensen bleken zich vertrouwd te voelen, het mooie is ook dat het niet één keer is maar dat er ook vervolgafspraken zijn. Bijvoorbeeld een tijd later; gewoon, om eens te vragen hoe het nu is. Zo hoort het.’ 

Geert heft een waarschuwende vinger. ‘Vergeet één ding niet’, klinkt het adviserend. ‘Soms hebben we in ons werk wel eens een schuldgevoel. Dan vragen we ons af of we het allemaal wel goed doen of goed hebben gedaan en lopen we daarmee rond zonder ons uit te uiten. Erover praten kán, dankzij zo’n team OSG. En het helpt. Echt waar.’ 

 

Team OSG: hoe en waarom? 

Het team Opvang na Schokkende Gebeurtenissen hecht er veel waarde aan om medewerkers na een confrontatie of schokkende gebeurtenis adequaat en met aandacht op te vangen. De collegiale steun en de support van de manager, naast uiteraard de steun van naasten is hierin belangrijk. Al enige tijd vormen drie collega’s ‘het Opvangteam na Schokkende gebeurtenissen’. Dit team kan ingeschakeld worden ter ondersteuning van een schokkende gebeurtenis. De regel hierbij is in principe dat de manager het opvangteam benadert. Medewerkers kunnen het ook doen, maar dan zal de medewerker zelf de manager op de hoogte moeten brengen. 

Meer weten?